ทุ่ม. โบก คือ
"ทุ่ม. โบก" อังกฤษ
- ทุ ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
- ทุ่ม ก. เอาของหนัก ๆ ทิ้งลงไป เช่น เอาก้อนหินทุ่มลงไปในน้ำ, ทิ้งทับลง, ทิ้งถมลง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ทุ่มเงิน; ตี เช่น
- ม. 1) n. ชื่อพ้อง: มัธยม 2) n. U., Univ. ชื่อพ้อง: มหาวิทยาลัย 3) clf. หน่วยวัดความยาวอย่างหนึ่งตามวิธีเมตริก
- โบ น. เชือกหรือริบบิ้นทำเป็นห่วง ๒ ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก. ( อ. bow).
- โบก ก. พัด, ทำให้เคลื่อนไหวไปมาอย่างโบกมือโบกธง; ทา, ฉาบ, เช่น โบกปูน.
- บก น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้ำลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากน้ำ, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง,
- โบการ์ท ฮัมฟรีย์ โบการ์ต ฮัมฟรีย์ เดฟอเรสต์ โบการ์ต
- ทําโบกไม้โบกมือ แสดงท่าทาง ให้สัญญาณ
- โบกี้ n. ตู้รถโดยสารของรถไฟ ตัวอย่างการใช้: พอรถจอดในสถานีเขาก็สั่งทหารราบที่อยู่โบกี้หลังติดกันให้รีบกระโดดลงยึดสถานี
- ตีโบกี้ ทำโบกี้ ยิงโบกี้
- ทำโบกี้ ตีโบกี้ ยิงโบกี้
- พัดโบก pic060.jpg (พักโบก) น. ชื่อเครื่องสูงชนิดหนึ่งสำหรับโบกลมถวายพระมหากษัตริย์ซึ่งประทับ ณ ที่สูง.
- ยิงโบกี้ ตีโบกี้ ทำโบกี้
- เบี้ยโบก น. การพนันอย่างหนึ่ง ซัดเบี้ยเข้ากระบอกแล้วให้ลูกมือแทง.
- โบกขร โบกขะระ- น. ใบบัว. (ป. โปกฺขร).
มือถือ